Walka o przetrwanie

Opko dedykuję mojej ukochanej Agacie, bez której bym sb w wielu chwilach nie poradziła,
oraz wszystkim tym dla których smutek i cierpienie jest normą.

Doskonale pamiętam dni kiedy moi dziadkowie opowiadali mi, jak to ich krewni wyobrażali sobie przyszłość. Dla mnie to teraźniejszość, a dla nich ta cudowna przyszłość. Czy naprawdę jest taka cudowna? Możecie zapytać kogo chcecie, ale każdy wam powie, że świat jest do dupy. Życie w strachu czy w ogóle dożyjesz jutra, czy nie wpadną do twego domu i cię nie zabiorą tylko po to byś walczyła o życie, bez szans na wygraną. Oddała bym wszystko, by wrócić do XX wieku, gdzie ludzie tak bardzo pochłonięci szkołą i narzekaniem na nią, nie zauważali problemów innych. Gdzie znajdowanie miłości i cierpienie przez nią było normą. Gdzie walczenie o sprawy państwa były na początku dziennym, jak i walka z władzą. Współczesny świat zmienił się i to bardzo. Nie ma hipermarketów z ogromną ilością jedzenie i cudownymi ubraniami na promocji. Żyjemy w świecie wywlekanie kobiet przez władze, gwałcenie i cierpienie jest na porządku dziennym. My nie szukamy miłości. Uczucie to jest nam obce i nikt jej nawet nie szuka. Nastolatkowe zajęci troską o rodziców i ochroną najbliższych nie zauważają miłości. Uczucia nawet w naszej szkole, do której chodzą tylko ci wybitni i bogaci, są historią. Żeby dojść do pobliskiego sklepu trzeba iść w dziesięciu osobowej grupie, zwłaszcza jeśli jesteś dziewczyną. Los kobiet jest o tyle trudniejszy iż, kończąc siedemnaście lat stajesz się celem władz. Przebywasz kilometry, mile tylko po to by stawić się w zamku wraz z resztą dziewczyn z twojej okolicy. Tylko po to, by męska część mieszkańców mogła ocenić „towar” do wzięcia. Mężczyźni nie muszą sprawdzać jaka jesteś w łóżku, w końcu każda dama ze wsi została chodź raz zgwałcona, a opinie na temat kobiety krążą po obozach i wsiach. Jednak ocena dam w naszych wioskach to nie wszystko. Kobiety po szkoleniu na dobra żonę, trafiają na arenę. Celem tym nie jest wygranie, czy zabicie rywalek na drodze do celu. Zostajemy zamknięte w miejscu odizolowanym od świata. Polują na nas mężczyźni tylko po to, by się zabawić i wykorzystać. Jednak nie wszyscy tego chcą, ci którzy odmawiają zostają wtrąceni do więzienia. Wychodzą jednak z tamtą po dwudziestu latach. Jeśli przeżyją. Jednak bycie w więzieniu jest tym o czym i kobiety i mężczyźni w naszych czasach marzą. Karzą nas za wszystko. Za pomoc sąsiadowi, za drobną kradzież, za wstąpienie nie na swój teren. Mimo, iż odbierają nam wszystko to tak naprawdę nic z tym nie możemy zrobić. Walka z władzą jest bezskuteczna. Każdy boi się o swoje życie, żyjemy w wiecznym strachu, że któregoś dnia ktoś nas wywlecze i zrobi z nami straszne rzeczy. Jednak ostatnimi czasy coś się zmieniło. Arena, której tak nienawidziliśmy stała się rzeczą codzienną. Nikt z mieszkańców nie wie czy ich bliscy tam przeżyją, czy po tych paru latach ujrzą którąś ze swych ukochanych córek i znajomych. Chodź wchodzenie na arenę w towarzystwie przyjaciół płci męskiej jest czymś cudownym. Czujemy się bezpieczniejsze, ale nie na długo...

Opko jest opowieścią przyszłości. Pomysł wziął zaczerpnęłam z książki "Igrzyska śmierci" jednak to nie będzie do końca to samo.

Jestem jak obiecałam, dziękuję strasznie za dedykacje, chociaż nie uważam, że zasłużyłam na nią, ponieważ słuchac mogę zawsze ciebie. Pomysł mi się strasznie podoba, historia będzie inna, ale ja o twoim romansie pamietam, więc masz go wstawić i ja chcę kochanie go przeczytać. Więcej napiszę ci po rozdziale., Powiadom

Dla cb skarbie to norma, a ja strasznie cieszę się że ze mną wytrzymujesz i jestem w szczerym zachwycie twojej wytrzymałości. Oczywiście że będzie inna w końcu to ja prawda? Romans, mój?Był jakiś?